Życie książkami pisane

Twórczość Izabeli M. Krasińskiej znam doskonale, przeczytałam wszystkie jej książki i z uwagą śledzę jak doskonali swój warsztat. Śmiało mogę przyznać, że Autorka z każdą kolejną powieścią coraz wyżej podnosi poprzeczkę. "Narcyz" to powieść, która wstrząsa, otwiera oczy i daje do myślenia. Jestem zachwycona!  Tosia nie miała kolorowego dzieciństwa, opierało się ono na braku uczuć ze strony rodziców i ciężkiej pracy na gospodarstwie. Najbardziej pragnie kochać i być kochaną. Gdy na jej drodze staje przystojny, romantyczny i szarmancki Adrian, jest szczęśliwa jak nigdy. Gotowa jest zrobić dla niego wszystko i wierzy, że to ten jedyny, z którym spędzi resztę swojego życia.  "Wszystko, co wyszarpałem życiu dla siebie, pochodziło z mroku. To za jego sprawą otoczyłem się murem obojętności, przez który jeszcze nikomu nie udało się przebić". Wbrew pozorom nie jest to łatwa, romantyczna i słodka historia miłosna. Mamy tu poruszony cały szereg trudnych tematów, a lektura sama

Ewa Bauer swoją nową książką zrobiła nie lada niespodziankę fanom sagi "Tułacze życie". Powieść "Chcę żyć inaczej" to 4 część tego klimatycznego cyklu. Piękna, ciepła, sielska opowieść, która skłania do refleksji i od której nie sposób się oderwać.  Po śmierci rodziców Michał Neubiner jest częstym gościem w Łanach. Marianna prosi kuzyna, by zaopiekował się jej Córką i synem w Krakowie. Zuzanna w wielkim mieście odkrywa na nowo siebie. Zaczyna być pewną siebie i nieustraszoną kobietą, która walczy o swoje prawa.  (...) W rodzinie najważniejsze są szacunek, miłość i pamięć o bliskich. Że w tragedii należy się wspierać, bo liczyć możemy tylko na siebie.  Myślę, że każdy śmiało może sięgnąć po tę powieść, nie trzeba znać poprzednich części, by się w niej odnaleźć. Na pewno się nie pogubicie. Autorka zabiera nas w podróż przez Łany, a następnie przechadzamy się uliczkami Krakowa oraz Paryża. Styl jest swobodny, lekki i plastyczny, sprawia, że mamy ochotę zamknąć oczy i p

Są takie książki, które są wręcz nieodkładalne. Zaczynamy czytać i przepadamy w oceanie liter, nie mamy pojęcia, kiedy przewracamy kartki, zatracamy się bez reszty w fabule. Do takich książek śmiało, można zaliczyć "Żonę nazisty" Sylwii Trojanowskiej.  Rok 1939. Anna Łabędź wraz z mężem Gustawem Guderianem przeprowadza się do Szczecina. Dziewczyna czuje się w mieście obco i samotnie. Na domiar złego na każdym kroku spotyka nazistów. Tu wszyscy mają sekrety, nawet Guderian. Anna tęskni za dawnym życiem, utraconymi bliskimi, domem i Fordonem. Gdy na jej drodze staje diwa i aktorka Michelle LaCour, życie w nowym mieście staje się bardziej znośne.  "Życie się zmienia, czasem nas okrutnie doświadcza, ale skoro daje nam szansę na przetrwanie kolejnego dnia, godziny czy choćby minuty, to trzeba z niej korzystać, bo to znaczy, że ma wobec nas jakiś plan, że jest jeszcze coś ważnego, co mamy do zrobienia tu, wśród żywych". Pamiętam, że podczas lektury pierwszego tomu dylogii