Anna Ziobro oddaje w nasze ręce nową powieść pod tytułem "Za ścianą ciszy". Nietuzinkowa, dojrzała i emocjonalna powieść, która porusza najczulsze zakamarki duszy i pozostawia ślad w sercu. To jedna z tych książek, które są nieodkładalne i przejmujące.
Ida nie ma zbyt łatwego życia. Choroba postępuje i kobieta coraz bardziej traci słuch, pewnego dnia może stać się całkiem głucha. Ida jest wycofana, nie wierzy w siebie, wciąż powracają do niej traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa. Adam samotnie wychowuje córkę. Ma za sobą bolesną przeszłość, która odcisnęła piętno. Mimo to stara się żyć dalej, choć czuje się bardzo samotny. Losy Idy i Adama się splatają Czy będzie im dane zaznać szczęścia?
"Z zadziwiającą regularnością Ida zauważała, że ludzie bywają w praktyce głuchsi niż ona. Chociaż mają świetny słuch, są skorzy puszczać mimo uszu niewygodne uwagi, drażniące komentarze czy opinie, z którymi się nie zgadzają. Ona przynajmniej była konsekwentna w tym, że niedosłyszy. Bywała natomiast wybiórczo ślepa, co nasiliło się szczególnie w ostatnich miesiącach, w których spotykała się z Maciejem".
Powieść podzielona jest na 4 części. Cofamy się też w czasie, by lepiej przyjrzeć się wydarzeniom sprzed lat. Narracja trzecioosobowa, akcja płynie swoim torem. Czyta się przyjemnie i szybko. Sam styl jest lekki i obrazowy. Książka wywołuje wiele emocji, zmusza do przemyśleń. W sposób bardzo szczegółowy Autorka przybliża nam, co czują osoby niedosłyszące, możemy je lepiej zrozumieć i w pewien sposób postawić się w ich sytuacji. Sam pomysł na fabułę fantastyczny. Anna Ziobro porusza wątek szykanowania i poniżania w szkole, ukazując, jak bardzo dzieci potrafią być okrutne wobec osób wyróżniających się np. niepełnosprawnością. W doskonały sposób rozwinięty został wątek straty bliskiej osoby. Śmierć zmienia wszystko, żyjemy w zawieszeniu, odczuwamy pustkę, niewyobrażalny ból, pozostają wspomnienia i tęsknota rosnąca z każdym dniem. Człowiek uczy się żyć na nowo, choć jest bardzo ciężko.
W książce "Za ścianą ciszy" mamy cały szereg trudnych i ważnych tematów takich jak odrzucenie, adopcja, samookaleczenie, poczucie bezsilności, brak wiary w siebie, poczucie niedowartościowania, myśli samobójcze, żałoba, samotne ojcostwo, toksyczny związek i różne odcienie miłości. Historia Idy i Adama daje nadzieję na lepsze jutro, pokazuje, że zawsze jest jakieś światełko w tunelu, a także, że nic nie jest dane na zawsze, wszystko przemija. To, co złe, i to, co dobre. Z całego serca polecam tę powieść, gdyż jest ona napisana emocjami. Wartościowa, mądra i poruszająca. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki Autorki.
MOJA OCENA 9/10
Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Dragon
Jestem niezmiernie ciekawa tej książki. Serdecznie gratuluję tak interesująco patronatu.
OdpowiedzUsuńWydaje się, że to bardzo wartościowa książka. Tematyka niepełnosprawności, czy szykanowana, to ważne i wciąż aktualne wątki, z którymi jako społeczeństwo średnio sobie radzimy.
OdpowiedzUsuńSmutna powieść, ale warto ja przeczytać. Dziękuję za śliczną recenzję.
OdpowiedzUsuń