Sięgając po książkę "Dwa dni w Paryżu" byłam przekonana, że otrzymam starą, dobrą Jojo Moyes, zdziwiłam się ogromnie, gdy okazało się, że zamiast powieści, czytam antologię. Szczerze mówiąc, byłam troszkę rozczarowana i czułam niedosyt. Jest to zbiór jedenastu opowiadań, które na pozór są różne, lecz łączy je wspólny mianownik. Każda z bohaterek historii jest na rozstaju dróg i szuka własnego ja, a także każda z tych historii dzieje się w magicznym Paryżu. Piękna, urzekająca, klimatyczna i sielska książka.
Opowiadania są wzruszające, rozczulające, poruszające i zabawne. Gdybym miała wybrać tylko jedno, które najbardziej mi się podobało, to myślę, że byłoby to pierwsze i najdłuższe opowiadanie pt. "Sama w Paryżu", dosłownie pochłonęłam je. Postacie polubiłam od razu, fabuła wciąga i zaskakuje. Strasznie byłam ciekawa, czy Nell się podda i wróci do Anglii, czy jednak zostanie sama w mieście zakochanych. Narracja płynna i lekka, Jojo Moyes pisze z niesamowitą swobodą, która sprawia, że czytamy z przyjemnością. "Dwa dni w Paryżu" to subtelna słodko-gorzka obyczajówka z nutką humoru i romantyzmu. Znajdziemy tu niezłomną siłę, walkę, determinację, zmiany, trudne wybory, szukanie siebie i przede wszystkim miłość.
Żałuję, że historie opisane na kartach tej antologii nie są rozbudowane, świetne byłyby z nich powieści. Koniec końców opowiadania podobały mi się i byłam zauroczona. Reasumując, jeśli lubicie zbiory opowiadań, macie romantyczną duszę i kochacie Paryż, to ta lektura jest dla Was!
MOJA OCENA 7/10
Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Znak
Chciałabym kiedyś przeczytać tę książkę, ale nie jest mój priorytet czytelniczy.
OdpowiedzUsuńJest w planach, choć lista marzeń i planów jest bardzo długa...
OdpowiedzUsuń